WIZJA SZKOŁY
Nasza Szkoła to drugi dom, w którym współpracując z Rodzicami dbamy
o wszechstronny rozwój każdego ucznia,
w oparciu o wartości wypływające z życia i nauczania
naszego Patrona Ojca Świętego Jana Pawła II.

MISJA SZKOŁY
„Prawdziwie wielkim jest ten człowiek, który chce się czegoś nauczyć „- Jan Paweł II
W naszej szkole uczymy prawdy, kształtujemy wrażliwość na piękno, wychowujemy do twórczego działania i współpracy.

 

Patron Szkoły – Jan Paweł II

Urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach w rodzinie Wojtyłów. Po ukończeniu wadowickiego gimnazjum rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagielońskim w Krakowie, które zostały przerwane wybuchem wojny.

W czasie okupacji pracował jako robotnik w kamieniołomach w Zakrzówku i fabryce „Solvay” w Krakowie. Do połowy 1943 r. był związany z konspiracyjnym Teatrem Rapsodycznym. W 1942 r. rozpoczął studia na tajnym Wydziale Teologicznym UJ i ukończył je po wojnie (w 1946 r.). Święcenia kapłańskie otrzymał w 1946 r. z rąk kardynała Adama Sapiehy. Do 1948 r. odbywał studia na Papieskim Uniwersytecie Dominikańskim w Rzymie, a w 1953 r. obronił rozprawę habilitacyjną na Uniwersytecie Jagiellońskim, po czym podjął wykłady z katolickiej etyki społecznej i filozoficznej w krakowskim Seminarium Duchownym oraz na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Sakrę biskupią otrzymał w 1958 r. W 1964 r. został arcybiskupem krakowskim, a w 1967 r. kardynałem. Brał aktywny udział w Soborze Watykańskim II. Po śmierci Jana Pawła I, 16.X.1978 r. został wybrany na papieża i przyjął imiona Jan Paweł II. Był pierwszym od 455 lat papieżem nie -Włochem i pierwszym Polakiem na Stolicy Piotrowej.

Podczas swojego niezwykłego pontyfikatu stał się niekwestionowanym autorytetem moralnym na całym świecie. W czasie swoich licznych pielgrzymek zawsze występował jako obrońca praw człowieka, wzywał do zaniechania przemocy i zachowania pokoju. Bronił słabszych, sławiąc zarazem dobre imię Polski na całym świecie. Odwiedził większość krajów świata – z tej racji zwany jest „papieżem-pielgrzymem” (104 zagraniczne podróże duszpasterskie). W 1981 r. podczas audiencji generalnej na placu św. Piotra miał miejsce zamach na życie Ojca Świętego.

Wprawdzie już począwszy od Jana XXIII papiestwo zaczęło rezygnować z niektórych elementów ceremoniału, jednakże dopiero Jan Paweł II zniwelował większość barier, przyjmując postawę papieża bliskiego wszystkim ludziom, papieża-apostoła. Wprowadził następujące zwyczaje:

· zwyczaj całowania ziemi kraju, do którego przybywał z pielgrzymką,
· msze święte dla wielkich tłumów, organizowane na stadionach, lotniskach, placach itp.,
· wygłaszanie całych homilii lub choćby krótkich sentencji w języku kraju, do którego przybywał z pielgrzymką,
· udział zespołów folklorystycznych w czasie mszy,
· spotkania z duchownymi innych wyznań oraz odwiedziny świątyń różnych religii (wyznań niekatolickich oraz niechrześcijańskich),
· udział w przedsięwzięciach artystycznych: koncertach, występach zespołów, projekcjach filmowych,
· wykonywanie kapłańskich posług
· prywatne spotkania z wiernymi,
· bezpośrednie spotkania z tłumem w trakcie pielgrzymek,
· żarty i bezpośredniość w kontaktach z ludźmi.

W Polsce Jan Paweł II składał wizytę kilkakrotnie w latach : 1979, 1983, 1987,1991, (1995 nieoficjalnie przy okazji podróży na Słowację), 1997 oraz w 1999 i 2002 r. Ogłosił świętymi 7, a beatyfikował 156 Polaków.
Jan Paweł II chętnie spotykał się z młodymi ludźmi i poświęcał im dużo uwagi. Na spotkanie w Rzymie 31 marca 1985 roku, który ONZ ogłosiło Międzynarodowym Rokiem Młodzieży, napisał list apostolski na temat roli młodości jako okresu szczególnego kształtowania drogi życia, a 20 grudnia zapoczątkował tradycję Światowych Dni Młodzieży. Odtąd co roku przygotowywał orędzie skierowane do młodych, które stawało się tematem tego międzynarodowego zlotu, organizowanego w różnych miejscach na świecie (w Polsce w Częstochowie w 1991 roku).

Papież znany jest również jako autor wierszy (ogłaszanych głównie pod pseudonimem Andrzej Jawień), refleksyjnych poematów religijnych i dramatów (m.in. „Brat naszego Boga”), a zwłaszcza prac filozoficznych (np. „Miłość i odpowiedzialność”) oraz książki „Przekroczyć próg nadziei”, Tryptyk rzymski”, „Dar i tajemnica”, „Wstańcie, chodźmy! – papieska medytacja o biskupim powołaniu”, „Pamięć i tożsamość”.

Papież – Polak zmarł 2 kwietnia 2005 roku o godzinie 21.37.

13 maja 2005 papież Benedykt XVI zezwolił na natychmiastowe rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II, udzielając dyspensy od pięcioletniego okresu oczekiwania od śmierci kandydata, jaki jest wymagany przez prawo kanoniczne. Od momentu zezwolenia na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Janowi Pawłowi II przysługiwał tytuł Sługi Bożego. Formalnie proces rozpoczął się 28 czerwca 2005, kiedy zaprzysiężeni zostali członkowie trybunału beatyfikacyjnego. Postulatorem procesu został polski ksiądz Sławomir Oder.

14 stycznia 2011 papież Benedykt XVI podpisał dekret o cudzie, wyznaczył na dzień 1 maja 2011, w Święto Miłosierdzia Bożego, beatyfikację papieża Jana Pawła II. Tego dnia ok. godz. 10:40 nastąpiła beatyfikacja Jana Pawła II podczas uroczystej mszy świętej na placu św. Piotra w Rzymie.

27 maja 2014 r. ok. godz. 10:15 nastąpiła kanonizacja dwóch papieży: Jana Pawła II i Jana XXIII. Mszy Św. kanonizacyjnej na placu św. Piotra przewodniczył papież Franciszek przy koncelebrze emerytowanego papieża Benedykta XVI. W uroczystości uczestniczyło wiele zagranicznych delegacji, w tym także z Polski. Podczas tej uroczystości papież Franciszek ogłosił św. Jana Pawła II patronem rodzin.